Czy jesteśmy gotowi na wyzwanie, które stawia przed nami uczniostwo? W dzisiejszym artykule przyjrzymy się temu, jak naśladowanie Chrystusa może przekształcić nasze życie i relacje z innymi. Odkryjmy razem, dlaczego uczniostwo jest nie tylko drogą do zbawienia, ale również sposobem na tworzenie lepszego świata. Czas zacząć praktykować miłość i miłosierdzie, by być prawdziwymi uczniami Chrystusa.

Uczniostwo jako powołanie do naśladowania Chrystusa

Uczniostwo nie jest tylko obowiązkiem, lecz przede wszystkim powołaniem do naśladowania Chrystusa w naszym codziennym życiu. Jest to droga, którą każdy z nas może podążać, aby coraz bardziej zbliżyć się do Boga i Jego miłości.

Chrystus jest dla nas wzorem doskonałego ucznia, który kochał, służył i poświęcił się dla dobra innych. Jego nauki i postępowanie są dla nas inspiracją i przewodnikiem w naszej drodze wiary.

Bycie uczniem Chrystusa wymaga od nas określonych postaw i zachowań, które są zgodne z Jego nauczaniem. Oto kilka ważnych elementów, które powinniśmy pielęgnować w naszym uczniostwie:

  • Pokora – przyjęcie nauki i wskazówek z pokorą i pokorą.
  • Miłość – kochanie Boga ponad wszystko oraz miłowanie bliźnich jak samego siebie.
  • Oddanie służbie – gotowość do niesienia pomocy i wsparcia potrzebującym.
  • Modlitwa – regularne rozmowy z Bogiem, aby prosić o siłę i prowadzenie na naszej drodze.

Naśladowanie Chrystusa w naszym uczniostwie nie jest łatwe, ale z wiarą, determinacją i modlitwą możemy stopniowo zmieniać nasze serce i ducha, aby być coraz bardziej podobnym do naszego Mistrza.

Wzajemna miłość jako fundament uczniostwa

Uczniostwo jako wezwanie do naśladowania Chrystusa jest nieodłącznie związane z wzajemną miłością, która powinna stanowić fundament naszych relacji. Jak mówił Jezus: „Tak jak Ja was umiłowałem, tak i wy miłujcie siebie nawzajem” (J 13,34). To właśnie ta wzajemna miłość ma być znakiem rozpoznawczym chrześcijan i motywować nas do działania na rzecz innych.

oznacza także gotowość do poświęceń i wyjścia poza własne wygody. Chrystus naucza nas, że prawdziwym uczniem jest ten, kto jest gotów złożyć ofiarę dla dobra drugiego człowieka. To właśnie w miłości do bliźniego znajdujemy sens naszego chrześcijańskiego powołania.

Wspólnota wiernych, oparta na wzajemnej miłości, jest niezwykle ważna dla rozwoju życia duchowego. Dlatego też jako uczniowie Chrystusa powinniśmy troszczyć się o relacje z naszymi braćmi i siostrami w wierze, dbając o jedność i wspólną modlitwę. W ten sposób uczniostwo staje się nie tylko indywidualnym wyborem, ale także wspólnotowym doświadczeniem wiary.

sprawia, że stajemy się świadkami miłości Chrystusa wobec nas samych. To właśnie poprzez nasze relacje z innymi ludźmi możemy ukazywać światu prawdziwe oblicze Ewangelii i zdobywać serca dla Boga. Niech więc nasza miłość będzie znakiem nadziei dla tych, którzy spotykają nas na naszej życiowej drodze.

Wierność w nauczaniu Jezusa

Uczyć się od Mistrza, nauczać innych – to esencja uczniostwa w nauczaniu Jezusa. Wierność w naśladowaniu Chrystusa oznacza podążanie za Jego śladami, kierowanie się Jego naukami i życiem jako wzorem do naśladowania.

Być uczniem Chrystusa to nie tylko słuchanie Jego słów, ale także ich wcielanie w życie na co dzień. To praktykowanie miłości, miłosierdzia, cierpliwości i przebaczenia, które Jezus nauczał w swoim nauczaniu.

wymaga poświęceń i wyzwań, ale jest także źródłem ogromnej radości i spełnienia. To droga, której warto podążać, bo prowadzi do zbawienia i wyższego poziomu duchowego rozwoju.

Zostając uczniem Chrystusa, stajemy się Jego ambasadorami na ziemi, głosząc Jego nauki i szerząc Jego miłość wśród ludzi. To zobowiązanie, które trzeba brać poważnie, ale także z radością i wdzięcznością za dar poznania Pana Jezusa.

Uczniostwo w naśladowaniu Chrystusa nie jest łatwe, ale jest drogą do autentycznego życia w zgodzie z Bożym planem. To przywilej i odpowiedzialność, którą warto podjąć, by stać się lepszym człowiekiem i bliższym Bogu.

Pokora jako cecha charakterystyczna uczniów Chrystusa

Pokora jest cechą charakterystyczną uczniów Chrystusa, która wyraża się w skromności, posłuszeństwie i akceptacji woli Bożej. Uczniowie Chrystusa powinni naśladować Jego pokorę, aby być prawdziwymi światłonoścami i przykładami dla innych.

Pokora jako wartość nie jest dzisiaj popularna w świecie, który promuje egoizm, ambicje i sukces za wszelką cenę. Jednak dla uczniów Chrystusa pokora jest drogą do zbawienia i bliższej relacji z Bogiem.

Krok w kierunku pokory to także otwarcie się na nauki Chrystusa i gotowość do nauki i wzrostu duchowego. Uczniowie Chrystusa nieustannie powinni starać się doskonalić swoje życie, korygując błędy i dążąc do świętości.

manifestuje się również w postawie służby innym. Uczniowie Chrystusa powinni być gotowi służyć potrzebującym, bezinteresownie i z miłością, tak jak to czynił sam Jezus.

Naśladujmy Chrystusa
Skromność, posłuszeństwo, akceptacja woli Bożej

Zachęcam wszystkich uczniów Chrystusa do głębszego przyjrzenia się swojej postawie i szukania możliwości naśladowania Jezusa w codziennym życiu. Niech pokora stanie się dla nas drogowskazem w drodze do zbawienia.

Otwartość na dary Ducha Świętego

Dziś chciałbym poruszyć temat otwartości na dary Ducha Świętego w kontekście naszego uczniostwa. W Ewangelii czytamy, że Jezus naszym przykładem starał się nauczyć nas, jak żyć zgodnie z wolą Ojca i przyjmować dary Boże z wdzięcznością.

Nasze uczniostwo wymaga od nas dojrzałości duchowej i gotowości na przyjęcie darów Ducha Świętego, które On pragnie nam obdarować. Jednym z kluczowych aspektów naszego chrześcijańskiego życia jest umiejętność rozpoznawania tych darów i wykorzystywanie ich dla dobra nas i innych.

Przykłady darów Ducha Świętego, na które powinniśmy być otwarci:

  • Mądrość
  • Rozumienie
  • Rada
  • Moc
  • Wiedza
  • Pobożność
  • Bojaźń Boża

W nauce Jezusa widzimy, jak stał się wzorem dla naszego postępowania. Jego otwarcie na Ducha Świętego pozwoliło Mu spełniać wolę Ojca i skutecznie głosić Dobrą Nowinę. Także my, jako Jego uczniowie, powinniśmy naśladować Jego postawę i być gotowi na przyjęcie darów Ducha Świętego.

Dar Ducha Świętego Opis
Mądrość Umiejętność rozumienia i stosowania Bożej mądrości w życiu codziennym.
Rozumienie Ewangeliczne spojrzenie na sprawy ziemskie i duchowe.

Bądźmy więc gotowi na przyjęcie darów Ducha Świętego i niech będą one przewodnikiem naszego uczniostwa, zachęcając innych do naśladowania Chrystusa poprzez nasze postępowanie i życie w zgodzie z Ewangelią.

Modlitwa jako kluczowy element życia ucznia Jezusa

Modlitwa jest nieodłącznym elementem życia każdego ucznia Jezusa. To przez modlitwę nawiązujemy i utrzymujemy bliski kontakt z naszym Panem i nauczycielem. Jest to czas, który pozwala nam zbliżyć się do Boga, wyrazić Mu nasze troski, prośby i wdzięczność za Jego nieustającą miłość i łaskę.

W modlitwie uczymy się również pokory i zaufania. Przez oddawanie się w ręce Boga i proszenie Go o pomoc stajemy się bardziej podobni do Jezusa, który pokazał nam, że warto polegać na Ojcu Niebieskim we wszystkich sprawach naszego życia.

Modlitwa jest również sposobem na budowanie relacji z naszymi bliźnimi. Kiedy modlimy się wspólnie z innymi uczniami Jezusa, doświadczamy jedności w Duchu Świętym i wzajemnej miłości. Dzięki temu nasze uczniostwo staje się silniejsze i bardziej autentyczne.

Przez modlitwę uczymy się także oczekiwać na Boże prowadzenie i woli w naszym życiu. To właśnie poprzez rozmowę z Bogiem i wsłuchiwanie się w Jego głos, możemy dostrzec i podążać za Jego planem dla naszego życia.

W codziennym życiu ucznia Jezusa modlitwa powinna zajmować centralne miejsce. To ona jest kluczem do pełnego i autentycznego naśladowania Chrystusa, który sam modlił się często i gorliwie, wiedząc, że tylko w jedności z Ojcem może wypełniać swoje posłannictwo na ziemi.

Jeśli pragniemy być prawdziwymi uczniami Jezusa, to musimy naśladować Go nie tylko w słowach i czynach, ale przede wszystkim w modlitwie. To przez nią możemy rosnąć w miłości, wierze i posłuszeństwie wobec Boga, naszego Pana i Mistrza.

Ubóstwo duchowe jako droga do zbawienia

W dzisiejszym świecie, gdzie materializm i konsumpcjonizm zdają się być na pierwszym miejscu, często zapominamy o znaczeniu ubóstwa duchowego jako drogi do zbawienia. Chrystus nauczał, że niebiosa należą do tych, którzy są ubodzy w duchu, którzy potrafią zrezygnować z dóbr materialnych i skupić się na duchowych wartościach.

Uczniostwo jako wezwanie do naśladowania Chrystusa wymaga od nas podążania ścieżką ubóstwa duchowego. To znaczy, że powinniśmy dążyć do prostoty, skromności i pokory w naszym życiu codziennym. Ważne jest, abyśmy odrzucili niepotrzebne chcenie, egoizm i próżność, aby zjednoczyć się z Chrystusem w Jego ubóstwie.

Przeżywanie ubóstwa duchowego oznacza również zrozumienie, że nasze prawdziwe bogactwo kryje się w relacji z Bogiem i bliźnimi, a nie w posiadanych dobrach materialnych. To jest droga do zbawienia, kiedy potrafimy uwolnić się od przywiązań do tego świata i skupić na wieczności.

**Jakie kroki możemy podjąć, aby naśladować Chrystusa w Jego ubóstwie duchowym?**

  • Regularna modlitwa i kontemplacja
  • Praktykowanie jałmużny i altruizmu
  • Oddanie się woli Bożej i zaufanie Jego planom
  • Odrzucenie chciwości i egoizmu

Chrystus Ubóstwo
Nauczał ubóstwa jako drogi do zbawienia Ścieżka prostoty, skromności i pokory
Zrezygnował z dóbr materialnych dla naszego zbawienia Potrzeba rezygnacji z chciwości i egoizmu
Uczył, że prawdziwe bogactwo kryje się w relacji z Bogiem Nie w posiadanych dobrach materialnych

Podjęcie krzyża jako znak autentycznego ucznia

Czym właściwie jest uczniostwo w kontekście naśladowania Chrystusa? To pytanie często nurtuje wierzących, którzy pragną być autentycznymi uczniami Jezusa. Jednym z kluczowych elementów tego naśladowania jest podjęcie krzyża – symbolu cierpienia, ofiary i miłości, jaki Chrystus ponosił dla zbawienia ludzkości.

Podjęcie krzyża oznacza nie tylko akceptację trudności i prób, które napotykamy na naszej życiowej drodze, ale przede wszystkim gotowość do oddania samego siebie dla dobra innych. Jak głosi Ewangelia, „jeśli kto chce iść za mną, niech zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16,24).

Branie krzyża na swoje barki wymaga od nas poświęceń i rezygnacji z własnych przyjemności czy wygód. To niełatwe wyzwanie, które jednak prowadzi nas do pełniejszej relacji z Chrystusem i bardziej autentycznego życia chrześcijańskiego.

Krzyż nie jest jedynie znakiem męki i cierpienia, lecz przede wszystkim symbolem zwycięstwa nad złem i śmiercią. Podjęcie go jako uczniowie Chrystusa daje nam siłę i nadzieję, że nawet w najtrudniejszych chwilach naszego życia, Bóg jest z nami i prowadzi nas ku zbawieniu.

Zatem dziejąc się autentycznymi uczniami Jezusa, niech podjęcie krzyża stanie się dla nas drogowskazem na naszej życiowej drodze, ukazującym nam prawdziwą drogę do zbawienia i prawdziwego naśladowania Chrystusa.

Wiara nieustannie rosnąca jako owoc uczniostwa

Mówią, że wiara jak ziarno musi być stale podlewana, aby mogła rosnąć i owocować w naszym życiu. Tak samo jest z uczniostwem – im bardziej wtapiamy nauki Chrystusa w nasze serce, tym silniejsze staje się nasze zaufanie i posłuszeństwo Bogu.

Uczniostwo to nie tylko posiadanie wiedzy teoretycznej, ale przede wszystkim praktykowanie wartości i postaw, jakimi kierował się nasz Mistrz. To codzienne 'bycie jak Jezus’ w relacjach z innymi ludźmi, w podejmowaniu decyzji oraz w sposobie życia.

Kiedy nasza wiara rośnie poprzez aktywne naśladowanie Chrystusa, stajemy się lepszymi ludźmi, gotowymi służyć i miłować innych. Nasze uczniostwo przestaje być tylko słowem, staje się żywym świadectwem wiary, którym możemy zainspirować innych do poznania Boga.

Przykładanie dużej wagi do rozwijania swojego uczniostwa to nie tylko wyraz naszej miłości do Boga, ale i gotowości do podjęcia wyzwań, jakie stawia przed nami życie. Chrystus nie obiecał nam łatwej drogi, ale zawsze obiecał swoją obecność i wsparcie w każdej sytuacji.

Uczniostwo to także dbanie o relacje z innymi w ramach wspólnoty Kościoła. Razem z innymi wiarą rośniemy, dzieląc się doświadczeniami, modlitwą i wsparciem. Wspólnota stanowi siłę, która pomaga nam w naszym duchowym wzroście.

Służba jako wyraz miłości w życiu wiernego ucznia

Wpis na dzisiaj będzie kontynuacją refleksji na temat służby jako wyrazu miłości w życiu ucznia Chrystusa. Bycie uczniem Jezusa to nie tylko przyjmowanie Jego nauk i modlitwa, ale także aktywne naśladowanie Go w codziennym życiu poprzez służbę bliźnim.

Służba jest jednym z najważniejszych aspektów życia ucznia, ponieważ Chrystus sam przychodził, aby służyć, a nie być obsługiwanym. Służba pozwala nam szerzyć dobro, miłosierdzie i pokój zarówno w społeczności kościelnej, jak i w świecie zewnętrznym.

Przykładem doskonałego nauczyciela służby jest właśnie Jezus, który zniósł brzemię krzyża, aby zbawić ludzkość. Podobnie uczniowie Chrystusa powinni być gotowi poświęcić się dla dobra innych, nawet jeśli oznacza to poświęcenie własnych wygód i interesów.

Służba jest darem miłości, który możemy ofiarować naszym bliźnim, nie oczekując niczego w zamian. Dzięki służbie doświadczamy radości ze służenia innym oraz zbliżamy się do Chrystusa, który jest najwyższym wzorem służby i miłości.

Wyzwanie do naśladowania Jezusa poprzez służbę nie jest łatwe, ale każdy ucznia może zacząć od małych gestów miłości i dobra, które będą mieć wielki wpływ na życie innych. Niech nasza służba będzie znakiem naszej wiary i miłości do Boga oraz bliźnich.

Łaskę Bożą jako fundament każdego ucznia Chrystusa

Chrystus jest naszym wzorem do naśladowania, a Łaska Boża jest fundamentem naszej drogi jako uczniowie Chrystusa. Bez tego daru od Boga nie moglibyśmy pokonać trudności i wyzwań, które napotykamy na naszej ścieżce wiary.

Uczniostwo nie jest łatwe, ale to właśnie dzięki Łasce Bożej możemy podążać za Jezusem z determinacją i miłością. Poprzez modlitwę, Sakramenty i posłuszeństwo woli Bożej, stajemy się coraz bardziej podobni do naszego Mistrza.

Elementy, które kształtują nas jako uczniów Chrystusa:

  • Modlitwa jako codzienny dialog z Bogiem.
  • Sakramenty jako źródło łaski i siły duchowej.
  • Posłuszeństwo woli Bożej jako wyraz naszej miłości do Niego.

Ćwiczenia Duchowe Krótki Opis
Modlitwa Jako sposób utrzymywania żywej relacji z Bogiem.
Post Akty pokuty i oczyszczenia, dające nam siłę w miłowaniu Boga i bliźniego.
Nauka Pisma Świętego Źródło mądrości i światła dla naszej drogi jako uczniów Chrystusa.

Poprzez te praktyki duchowe, stajemy się coraz bardziej otwarci na łaskę Bożą i gotowi do naśladowania Jezusa w naszym codziennym życiu. Niech nasze uczniostwo będzie świadectwem Jego miłości i miłosierdzia dla wszystkich, których spotykamy na naszej drodze.

Świadectwo życia jako zaproszenie dla innych do naśladowania

Życie ucznia Chrystusa jest jak świadectwo, które świeci jasno dla innych, zachęcając ich do naśladowania jego przykładu. Poprzez codzienne wybory i postawy, uczniowie Chrystusa mogą stać się inspiracją dla innych, przynosząc światło i nadzieję w ciemnościach.

Jako uczniowie Chrystusa, jesteśmy wezwani do kroczenia ścieżką miłości, miłosierdzia i pokory, jaką Chrystus nam ukazał. Nasze zachowanie, słowa i decyzje powinny odzwierciedlać Jego nauki, abyśmy mogli być dla innych prawdziwymi ambasadorami Jego Królestwa na ziemi.

Kiedy ludzie obserwują nasze życie i doświadczenie z Bogiem, mogą zauważyć radość, pokój i nadzieję, które są owocem naszej wiary. To właśnie te owoce przyciągają innych do zainteresowania się tym, co sprawia, że nasze życie jest tak szczególne.

Nasze działania powinny być ukierunkowane na służbę innym, na dbanie o potrzeby bliźnich i na budowanie wspólnoty opartej na wartościach Chrystusowych. Jako uczniowie Chrystusa, naszym celem jest szerzenie Królestwa Bożego na ziemi poprzez miłość i dobroć, jaką dajemy innym.

Kiedy postępujemy zgodnie z Ewangelią i naśladujemy Jezusa w naszym codziennym życiu, stajemy się drogowskazem dla innych, wskazując im drogę do zbawienia i wiecznego życia. Jesteśmy zaproszeni do świadczenia o Jego miłości i zbawieniu, aby każdy mógł doświadczyć zbawienia i zbliżyć się do Boga.

Wspólnota jako miejsce wzrostu i wsparcia dla uczniów Chrystusa

Wspólnota jest kluczowym elementem dla każdego ucznia Chrystusa. To w niej odnajdujemy wsparcie, wzrost duchowy i inspirację do naśladowania Jezusa. Wspólna modlitwa, studiowanie Pisma Świętego i dzielenie się wiarą z innymi tworzą niezastąpioną tarczę w naszym życiu jako wyznawców Chrystusa.

Uczniostwo to nie tylko deklaracja wiary, ale przede wszystkim praktyczne naśladowanie Jezusa w życiu codziennym. Dlatego tak istotne jest, aby być otoczonymi przez wspólnotę, która wspiera nas w naszej wędrówce wiary. To tutaj możemy rozwijać swoje talenty, dzielić się doświadczeniami i wzajemnie się zachęcać do większej gorliwości w służbie dla Boga.

W jaki sposób wspólnota może być miejscem wzrostu dla uczniów Chrystusa?

  • Zajęcia biblijne i duchowe warsztaty
  • Spotkania grupy małych wspólnot
  • Wspólne modlitwy i uwielbienia
  • Słuchanie i dzielenie się świadectwem wiary

Poprzez regularne uczestnictwo w spotkaniach wspólnoty, uczniowie Chrystusa mają okazję do kluczowego wzrastania w wierze, zdobywania nowej wiedzy biblijnej i umocnienia swojego związku z Panem.

Zajęcia biblijne Warsztaty duchowe Spotkania grupy małych wspólnot
Uczestnictwo w lekcjach prowadzonych przez doświadczonych biblistów. Warsztaty prowadzone przez kapłanów i kaznodziejów na tematy duchowości i życia chrześcijańskiego. Rozmowy prowadzone w kameralnej atmosferze, dzielenie się w grupie wyzwań i potrzeb duchowych.

Zbawienie jako cel każdego ucznia, na drodze do doskonałości

Życie chrześcijańskie to nie tylko religijna praktyka, ale przede wszystkim ciągłe dążenie do doskonałości poprzez naśladowanie Jezusa Chrystusa. Zbawienie nie jest jedynie celem ostatecznym, ale także drogowskazem dla każdego ucznia w ich codziennym życiu.

Naśladowanie Chrystusa oznacza przyjmowanie Jego nauk i postaw jako wzór do naśladowania. To nie tylko kwestia modlitwy i uczestnictwa w nabożeństwach, ale przede wszystkim praktykowanie miłości, miłosierdzia i przebaczenia wobec innych.

Współczesny uczeń Chrystusa powinien kierować się wartościami Ewangelii nawet w najmniejszych codziennych działaniach. To właśnie poprzez małe gesty miłości i dobroci względem bliźnich można najbardziej zbliżyć się do doskonałości, jaką promuje Chrystus.

Nie wystarczy jedynie wyznawać wiarę – trzeba ją też praktykować. Zbawienie nie jest zasługą, którą zdobywamy poprzez uczestnictwo w sakramentach, lecz darem łaski, którą otrzymujemy poprzez wiarę i czyny miłosierdzia.

W dzisiejszym świecie, zdominowanym przez egoizm i przemoc, naśladowanie Chrystusa staje się coraz większym wyzwaniem. Jednak to właśnie w trudnych sytuacjach i konfliktach warto podążać za przykładem Chrystusa, aby być światłem i solą dla otoczenia.

Poddanie się woli Bożej jako kluczowy krok w drodze uczniostwa

W tę niesamowitą podróż ku uczniostwu wkraczamy poprzez poddanie się woli Bożej – to kluczowy krok na naszej drodze jako naśladowców Chrystusa. Jezus w swoim życiu na ziemi pokazał nam, jak ważne jest przyjęcie woli Ojca i poddanie się jej z całkowitą ufnością.

Każdy z nas, pragnąc być uczniem Chrystusa, musi nauczyć się słuchać głosu Bożego w swoim życiu. To właśnie poprzez poddanie się Jego woli, rozpoznajemy i realizujemy nasze życiowe powołanie. Droga uczniostwa wymaga od nas gotowości do poświęceń i zaufania, że Bóg wie, co dla nas najlepsze.

Kiedy przyjmujemy Bożą wolę z pokorą i otwartym sercem, pozwalamy Chrystusowi prowadzić nasze życie i kształtować nasze serca. To właśnie w oddawaniu naszych planów i pragnień w ręce Bożej miłości znajdujemy prawdziwą pełnię i szczęście.

Stając się uczniami Jezusa, powinniśmy naśladować Go w Jego posłuszeństwie wobec Ojca. To właśnie w akcie całkowitego oddania siebie Bogu odnajdujemy sens naszego życia i głębsze powołanie do służby bliźniemu. Przyjmując Bożą wolę jako drogowskaz, stajemy się bliskością Boga dla innych.

Poddanie się woli Bożej to niełatwa droga, ale jest ona drogą, która prowadzi nas do prawdziwego życia w Chrystusie. Wyzwaniem dla każdego ucznia jest codziennie stawiać krok w kierunku Bożej miłości i ufności, wierząc, że On wie, co dla nas najlepsze. Dlatego niech poddanie się woli Bożej stanie się dla nas kluczem do głębszego uczniostwa i naśladowania Jezusa każdego dnia.

Zatem, uczniostwo nie jest tylko trudnym wyborem, który trzeba podjąć raz na zawsze. To droga, którą musimy podążać każdego dnia, naśladując Chrystusa w naszym postępowaniu i relacjach z innymi. Niech więc to wezwanie do uczniostwa stanowi dla nas inspirację do dążenia do doskonałości i pełni życia, jaką ofiaruje nam Chrystus. Bo tylko wtedy będziemy mogli stać się prawdziwymi świadkami Jego miłości i zbawiennego działania w świecie. Czas, byśmy z radością i determinacją przyjęli tę misję i kontynuowali dzieło naszego Mistrza. Naśladujmy Chrystusa, stając się coraz lepszymi uczniami Jego nauk. Niech nasze życie będzie pełne Jego miłości i zrozumienia dla drugiego człowieka. Bo to właśnie w naśladowaniu Chrystusa tkwi sens i cel naszego życia. Jedynie w Jego bliskości znajdziemy prawdziwy pokój i spełnienie. Niech więc naszym celem będzie stać się uczniami Chrystusa, rozpalając iskrę Jego miłości w sercach innych ludzi. Bo tylko wtedy będziemy mogli odmienić ten świat na lepsze.